اوتیسم چیست؟
شناختن بیماریها و اختلالها به ما کمک میکند تا بتوانیم با بیمار بهتر و راحتتر ارتباط برقرار کنیم و قبل از آنکه دیر شود، مسیر درمان را پیش ببریم. اوتیسم یکی از اختلالهایی است که کسب اطلاعات در آن به اطرافیان فرد بیمار بسیار کمک میکند. در این مقاله قصد داریم به زبان ساده توضیح دهیم که اوتیسم چیست و افراد مبتلا به اوتیسم چه ویژگیهایی دارند. برای آشنایی بیشتر با این اختلال با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
آشنایی با اختلال اوتیسم
ASD یا اختلال طیف اوتیسم ( autism spectrum disorder) که به اختصار اوتیسم گفته میشود، به طیف وسیعی از شرایطی اطلاق میشود که با چالشهایی در مهارتهای اجتماعی، رفتارهای تکراری، گفتار و ارتباطات غیرکلامی مشخص میشود. بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری، اوتیسم در حال حاضر از هر ۴۴ کودک یک نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار میدهد.
اوتیسم در فرد مبتلا بر نحوه تمرکز، رفتار، احساسات، تعامل با دیگران و تجربه محیط اطراف اثر میگذارد. این اختلال از کودکی تا پیری همراه فرد میماند و یک شرایط مادامالعمر است. باید توجه داشته باشید که هر فرد اوتیسمی با دیگری متفاوت است. بنابراین به این بیماری به صورت یک طیف نگاه میکنیم. در واقع افراد اوتیستیک یا مبتلا به اوتیسم میتوانند ویژگیهای متنوعی در ارتباطات، تعاملات اجتماعی، اوقات فراغت و بازی خود داشته باشند.
بنابراین باید بدانیم که یک نوع اوتیسم وجود ندارد، بلکه انواع مختلفی وجود دارد که بیشتر تحت تاثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی قرار دارند. از آنجایی که اوتیسم یک اختلال طیفی است، هر فرد مبتلا به آن دارای مجموعهای از نقاط قوت و چالشهای مجزا است. روشهایی که افراد مبتلا به اوتیسم از طریق آنها یاد میگیرند، فکر میکنند و مشکل را حل میکنند، میتواند از سطح استعدادهای درخشان تا چالشبرانگیز متغیر باشد. ممکن است بعضی از افراد مبتلا به ASD در زندگی روزمره خود به حمایت قابل توجه و زیادی نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است حمایت کمتری بخواهند و حتی در بعضی از موارد بتوانند کاملا مستقل زندگی کنند. در واقع به جای اینکه طیف اوتیسم را به عنوان یک خط تصور کنیم، میتوانیم بگوییم که این اختلال بیشتر شبیه به یک «صورت فلکی» است.
اوتیسم و علائم آن
بعد از اینکه دانستیم اوتیسم چیست، باید علائم آن را شناسایی کنیم. در ایجاد اوتیسم ممکن است عوامل مختلفی دخیل و تاثیرگذار باشند. این اختلال اغلب با حساسیتهای حسی و مسائل پزشکی مانند اختلالات گوارشی (GI)، تشنج یا اختلالات خواب و همچنین چالشهای سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و مشکلات توجه همراه است.
معمولا علائم اوتیسم در سنین ۲ یا ۳ سالگی پدیدار میشوند. برخی از تاخیرهای مرتبط با رشد کودک ممکن است حتی زودتر مشخص شوند و اغلب علائم میتوانند در اوایل ۱۸ ماهگی تشخیص داده شوند. تحقیقات نشان میدهد که مداخله و تشخیص زودهنگام میتواند در آینده برای افراد مبتلا به اوتیسم، پیامدهای مثبتی داشته باشد.
ویژگیهای افراد مبتلا به اوتیسم
نقاط قوت و علایق
حوزههایی که افراد مبتلا به اوتیسم در آن قدرتمند هستند متفاوت است اما معمولا شامل:
- تفکر منطقی یا بصری، پشتکار، توجه به جزئیات، مهارتهای خوب با فناوری، حافظه عالی برای حقایق و ارقام است.
- تمرکز بسیار قوی روی مناطق مورد علاقه خاص
- علاقه عمیق به موضوعات معمولی مانند پوکمون، ورزش، دیزنی یا قطار یا موضوعات غیرمعمولتر مانند کولر گازی یا حتی سطل زباله
- بیش از ۲۰ درصد از افراد اوتیستیک در یک یا چند زمینه مانند خواندن، ریاضیات، هنر، مکانیک، موسیقی، حافظه و غیره مهارتهای استثنایی یا بالاتر از حد متوسط دارند.
ارتباطات
- برقراری ارتباط صادقانه و مستقیم
- بیزاری یا مشکل در صحبتهای کوچک، کنایه یا درک لطیفه
- تکرار کلمات یا عبارات به گونهای که خارج از معمول به نظر برسد.
- عدم استفاده یا درک حرکاتی مانند اشاره کردن
- استفاده از صداها، علائم، حرکات یا تصاویر برای برقراری ارتباط به جای کلمات گفتاری
- صرف زمان زیاد برای درک اطلاعات گفتاری
تعاملات اجتماعی
- ناراحتی در موقعیتهای اجتماعی پیچیده و شلوغ
- فرد مبتلا ممکن است ترجیح دهد به تنهایی یا در کنار دیگران بازی کند تا اینکه با آنها بازی کند.
- توانایی توجه بدون تماس چشمی
- استفاده یا پاسخ دادن به زبان بدن متفاوت
- افراد غیر اوتیستیک اغلب تعاملات اجتماعی افراد مبتلا را اشتباه درک میکنند.
اوقات فراغت و بازی
- ترجیح اوقات فراغت بر اساس علایق
- بازیهای غیر سنتی مانند ردیف کردن مکرر اسباببازیها
- ترجیح دادن کارها به همین روش
- معاشرت راحت از طریق فناوری مانند تلفن، کنفرانس ویدیویی یا چت و بازی آنلاین
ویژگیهای حسی
- آگاه بودن یا آگاهی بیشتر از برخی از احساسات (صداها، بوها، مزهها، لمس و غیره)
- احساس ناراحتی یا گیجی در صورت وجود احساسات بیش از حد همزمان (صداهای بلند، لمس زیاد، نورهای روشن و غیره)
- تلاش بسیار برای جلوگیری از پریشانی و اضطراب با پوشاندن گوشها، مخفی شدن در مکانهای ساکت و غیره
- ناراحتی ناشی از لمس چیزهایی مانند مواد لباس، برچسب یا لمس ملایم دیگران
- جستوجوی تجربیات حسی با بوییدن غذا یا تکان دادن انگشتان در مقابل نور
- عدم توجه به احساسات درونی مانند گرسنگی یا درد
تفکر
- الگوی ناهموار تواناییهای تفکر
- توانایی تمرکز روی یک چیز برای مدت بسیار طولانی
- مشکل در جابهجایی از یک چیز به چیز دیگر
- توانایی مشاهده جزئیات، الگوها یا تغییرات خاصی که افراد دیگر از آن بیخبرند.
تجربه و نمایش احساسات
- یک ارتباط عاطفی قوی و گاهی طاقتفرسا با دیگران
- تکرار حرکاتی مانند تکان دادن دست یا قدم زدن به اطراف برای نشان دادن هیجان یا کمک به مقابله با استرس
- تاخیر در یادگیری، درک و تنظیم احساسات
- مشکل در درک نحوه تفکر افراد غیر اوتیستیک در برخی شرایط (همانطور که افراد غیر اوتیستیک در درک افراد اوتیستیک مشکل دارند)
این مطلب را هم بخوانید: چه زمانی به روانشناس کودک مراجعه کنیم؟
سخن پایانی
بعد از اینکه متوجه شدیم اوتیسم چیست و چه علائمی دارد، بهتر است بدانیم که یکی از مواردی که افراد غیر اوتیستیک باید در درباره افراد مبتلا به اوتیسم به آن توجه کنند، درک کردن و حمایت از آنها است. اوتیسم اغلب با شرایط جسمی، رشدی یا سلامت روانی مانند ناتوانی ذهنی، صرع، مشکلات گوارشی، ADHD، دیسپراکسی، اضطراب یا افسردگی مرتبط است. با این حال، بسیاری از چالشهای ناتوانکننده مرتبط با اوتیسم زمانی به وجود میآیند که افراد از احترام، درک و حمایتی که به آنها اجازه میدهد در دنیای غیر اوتیسمی راحت باشند، برخوردار نباشند.
در این مقاله سعی کردیم به زبان ساده بررسی کنیم که اوتیسم چیست و افراد مبتلا به آن چه ویژگیهایی دارند. آیا کسی از اعضای خانواده شما مبتلا به اوتیسم بوده است؟ شما برای کمک به افراد مبتلا به این اختلال و حمایت از آنها چه کارهایی را انجام دادهاید؟ نظرات و تجربههای خود را با ما درمیان بگذارید.
از این مطلب چقدر راضی بودید؟
روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه
میانگین امتیاز 3 / 5. تعداد رای دهندگان 2
تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال میکنید
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
4 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
ممنون از مطلب خوبتون خانم دکتر
لطف دارید عزیزم
سلام من پسرم رو بردم دکتر و تشخیص بیش فعالی بوده،داروهایی که دکتر داده ریتالین و ریسپیریدون بوده، آیا این داروها برای بیش فعالیه صرفا” یا علائم اوتیسم هم بوده؟
ریتالین و رسپریدون داروهایی هستند که برای بیش فعالی از نوع عدم تمرکز و هایپر تجویز میشوند اما چون بیش فعالی و اوتیسم میتونن دو اختلال همزمان با هم در یک فرد باشن ممکنه که کودکی اوتیسم باشه و همزمان بیش فعالی رو هم داشته باشه و این داروها براش تجویز بشه. اما این داروها صرفا جهت اوتیسم به کودک داده نمیشه. اگر علائم اوتیسم در فرزندتون میبینید به صورت تخصصی ارزیابی اوتیسم انجام بدین.