۱۰ باور اشتباه درباره بیش فعالی در کودکان؛ باورهای غلط درباره بیش فعالی

بسیاری از والدین در سنین مدرسه یا پیشدبستانی کودکان خود متوجه رفتارهایی میشوند که شاید درک آنها دشوار باشد. کودکان ممکن است در این دوره دچار اختلالهایی شوند که رفتار و عملکرد آنها را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از شایعترین اختلالهایی که در علائم آن از سنین کودکی مشاهده میشود، بیشفعالی است. اختلال ADHD که بیشفعالی زیرمجموعهای از آن است به اختلالی گفته میشود که در آن فرد دچار ویژگیهایی مانند کمبود توجه، انجام رفتارهای تکانشی و فعالیتهای بیش از حد است. علائم این اختلال در هر کودک متفاوت است و تشخیص آن به عهده متخصص روانشناس کودک است. در این مطلب میخواهیم در مورد چند باور اشتباه درباره بیش فعالی در کودکان صحبت کنیم. این باورهای غلط درباره بیش فعالی ممکن است روی رفتار با افراد مبتلا و فرایند درمان آنها تاثیرگذار باشد، بنابراین بهتر است آنها را بیشتر بشناسید.
فهرست مطالب
- 1 بیش فعالی یک اختلال واقعی نیست
- 2 اختلال ADHD فقط مخصوص کودکان است
- 3 کودکان مبتلا به ADHD بسیار دارو مصرف میکنند
- 4 پسران بیشتر به بیشفعالی دچار میشوند
- 5 معلم و مربی میتوانند بیش فعالی را در کودک تشخیص دهند
- 6 کودکان بیش فعال نمیتوانند روی فعالیتهای مورد علاقه تمرکز کنند
- 7 کودکانی که بسیار فعالیت میکنند، حتما بیشفعال هستند
- 8 اگر کودک تلاش کند میتواند بر بیش فعالی غلبه کند
- 9 کودکان دارای بیش فعالی با انگیزه و باهوش نیستند
- 10 استفاده از گوشی و کامپیوتر باعث بیشفعالی میشود
- 11 سخن پایانی
- 12 سوالات متداول
بیش فعالی یک اختلال واقعی نیست
یکی از باورهای اشتباه رایج درباره اختلال ADHD و بیشفعالی این است که برخی تصور میکنند این مشکل اختلالی واقعی نیست. هزاران مقاله و تحقیقات علمی وجود دارد که تفاوتهای بسیاری را بین افراد مبتلا به بیشفعالی و افراد غیر مبتلا به اثبات رساندهاند. تحقیقات بسیاری نشان میدهد که ADHD روی عملکرد اجتماعی، رفتارهای عاطفی، بازدهی کاری و عملکرد تحصیلی تاثیر میگذارد. همچنین نقشههای مغزی نشان میدهند که عملکرد مغز افراد مبتلا به ADHD با دیگران متفاوت است.
اختلال ADHD فقط مخصوص کودکان است

بسیاری از والدین تصور میکنند که بیشفعالی با رشد و بزرگشدن کودک از بین میرود، اما باید بدانید که چنین نیست. مطالعات طولانیمدت روی گروه بزرگی از کودکان مبتلا به ADHD نشان میدهد که این اختلال میتواند در طول عمر ادامه داشته باشد. بین ۵۰ تا ۸۰ درصد کودکان در نوجوانی نیز علائم بیشفعالی دارند و حدود ۵۰ درصد از آنها این اختلال را تا بزرگسالی به همراه دارند.
کودکان مبتلا به ADHD بسیار دارو مصرف میکنند
یکی از رایجترین باورهای غلط درباره بیش فعالی در کودکان این است که کودکان مبتلا به این اختلال داروهای مختلفی را به میزان زیاد مصرف میکنند. در صورتی که درصد زیادی از کودکان مبتلا به بیشفعالی تحت درمان دارویی قرار نمیگیرند و با کمک جلسات مشاوره و درمان نوروفیدبک بهبود پیدا میکنند. همچنین تحقیقات بسیاری نشان میدهد که کمتر از نیمی از کودکان مبتلا به ADHD دارو مصرف میکنند که میزان مصرف آنها آنقدرها بالا نیست.
بهطور کلی دارودرمانی یکی از روشها و استراتژیهایی است که میتواند بخشی از فرایند و برنامه درمانی کودک باشد. معمولا کلینیک روانشناسی کودک و نوجوان معتبر از درمانهای ترکیبی بهره میبرند که با اصلاح رفتار، مشاوره، گفتار درمانی و نوروفیدبک همراه میشود. همچنین ممکن است با توجه به تشخیص متخصص، کودک نیازی به مصرف دارو نداشته باشد.
پسران بیشتر به بیشفعالی دچار میشوند
یک باور غلط درباره بیشفعالی این است که افراد تصور میکنند دختران و زنان به این اختلال دچار نمیشوند. باید گفت که مطالعات این اختلال بیشتر روی پسران انجام شده است و به همین دلیل نتایج تحقیقاتی کمتری برای دختران وجود دارد. باید بگوییم که دختران نیز مانند پسران به بیشفعالی دچار میشوند و علائم آن میتواند تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. مطالعات جدیدتر نشان میدهند که شیوع این اختلال در بین کودکان پسر و دختر تقریبا یکسان است.
معلم و مربی میتوانند بیش فعالی را در کودک تشخیص دهند

درست است که مربیان و معلمان ارتباط بسیار نزدیکی با کودکان دارند و شناخت وسیعی از عملکرد اجتماعی و رفتاری شاگردان خود پیدا میکنند. با این حال فقط متخصصان مرتبط مانند متخصص روانشناسی کودک، درمانگران و روانپزشکان میتوانند این اختلال را بهطور دقیق تشخیص دهند. ممکن است مربیان علائم رایج این اختلال را در کودک مشاهده کنند، اما تشخیص قطعی باید به کمک متخصص صورت گیرد. باید بدانید که برخی از اختلالات دیگر یا بیماریهای مختلف میتوانند علائم مشابه ADHDایجاد کنند، بنابراین باید به روانشناس کودک مراجعه شود تا با تستهای دقیق و علمی، مصاحبهها و بررسی سوابق و رفتارهای کودک، این اختلال را تشخیص دهد.
برای آشنایی بیشتر با این اختلال پیشنهاد میکنیم علائم بیش فعالی در کودکان را بیشتر بشناسید.
کودکان بیش فعال نمیتوانند روی فعالیتهای مورد علاقه تمرکز کنند
یک باور غلط درباره بیش فعالی در کودکان این است که آنها توانایی تمرکز روی هیچ کاری را ندارند. باید بدانید که علائم ADHD میتواند بسیار متفاوت و حتی گاهی متناقض باشد. یکی از علائم مهم در افراد مبتلا به بیشفعالی و کمبود توجه این است که آنها بهراحتی دچار حواسپرتی میشوند. اما باید بدانید که تمرکز کودکان دارای ADHD میتواند شدید و ضعیف شود. برخی مطالعات نشان میدهند که افراد دارای ADHD میتوانند روی فعالیتهای مورد علاقه و کارهای دلخواه خود بهخوبی تمرکز داشته باشند. به همین دلیل مهم است که والدین و مربیان زمینه را برای انجام کارهای مورد علاقه کودک فراهم کنند.
کودکانی که بسیار فعالیت میکنند، حتما بیشفعال هستند

شاید بتوان این باور را رایجترین باور اشتباه درباره بیش فعالی دانست. بسیاری از والدین فکر میکنند هر کودکی که فعالیت زیاد و انرژی بالایی داشته باشد، به بیشفعالی مبتلا است. در صورتی که باید بدانید اختلال ADHD انواع مختلفی دارد که هرکدام با مجموعهای از علائم همراه هستند. از طرفی شدت علائم، میزان تکرار و مدتزمان روی تشخیص این اختلال موثر است. بنابراین اگر فکر میکنید کودک شما مبتلا به ADHD است و علائم آن را دارد، حتما باید برای تشخیص دقیق و علمی به متخصص روانشناس کودک مراجعه کنید. یادتان باشد که تشخیص درست و زودهنگام میتواند قدم بزرگی در مسیر بهبود کودک باشد.
اگر کودک تلاش کند میتواند بر بیش فعالی غلبه کند
یکی دیگر از باورهای غلط درباره بیش فعالی این است که افراد فکر میکنند کودک باید تلاش خود را بیشتر کند. آنها تصور میکنند که کودک با سعی بیشتر میتواند رفتار خود را بهبود دهد. باید بدانید که ADHD عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار میدهد و بسیاری از کودکان روی آن کنترلی ندارند. کنترل نحوه رفتار و فکر کردن درباره کارها برای بسیاری از کودکان دشوار است و به همین دلیل آنها باید از متخصص برنامه درمانی دریافت کنند تا بتوانند به مرور کنترل بیشتری روی رفتارهای خود به دست آورند و علائم اختلال را بهبود دهند.
کودکان دارای بیش فعالی با انگیزه و باهوش نیستند

یکی از باورهای غلط درباره بیش فعالی کودکان این است که این بچهها انگیزه یا هوش کافی ندارند. باید بگوییم که تحقیقات بسیاری نشان میدهد که رابطهای بین هوش و ADHD وجود ندارد و بیشفعالی میتواند در بین کودکان با نمره هوشی بالا، متوسط و پایین تشخیص داده شود. باید بدانید که کودکان بیشفعال نسبت به دیگران متفاوت فکر میکنند و روش یادگیری خاص خود را دارند. اگر این کودکان ابزار مناسب را برای انجام کارهای خود داشته باشند، میتوانند بسیار خوب عمل کنند. تحقیقات نشان میدهد که افراد مبتلا به ADHD در ارائه ایدههای خلاقانه و متفاوت عملکرد خوبی دارند.
استفاده از گوشی و کامپیوتر باعث بیشفعالی میشود
شاید برایتان عجیب باشد که بسیاری از افراد فکر میکنند استفاده از تکنولوژی و کالاهای دیجیتال باعث اختلال ADHD میشود. باید بدانید که این اختلال حاصل عملکرد متفاوت مغز و امواج مغزی است و وسایل دیجیتال نمیتوانند باعث ایجاد این اختلال شوند. استفاده بیشازحد از فناوری و استفاده از برنامههای مختلف همزمان، میتواند علائم ADHD را تشدید کند، اما هیچکدام از این موارد دلیل ابتلا به بیشفعالی نیست. بیشفعالی میتواند ترکیبی از علائم ژنتیکی و ارثی باشد که هنوز محققان روی عامل اصلی آن در حال تحقیق هستند.
این مطلب را از دست ندهید: بازی برای درمان بیش فعالی
سخن پایانی
بیشفعالی یکی از اختلالهای رایجی است که معمولا در کودکی تشخیص داده میشود و علائم آن میتواند تا بزرگسالی ادامه یابد. اختلال ADHD مدلهای مختلفی شامل بیشفعالی، تکانشگری، کمبود توجه یا ترکیبی از این حالتها است که میتواند در هر فرد علائم و نشانههای متفاوتی داشته باشد. تشخیص بیشفعالی بر عهده روانشناس مجرب و سایر متخصصان حوزه سلامت روان است و باید با کمک آزمایشها، تستها و مصاحبههای عمیق تشخیص داده شود.
بیشفعالی اختلالی است که میتواند با روشهای درمانی متنوع بهبود پیدا کند و تا حد مناسبی مدیریت شود. درمان بیش فعالی نیز برای هر فرد متفاوت است و میتواند ترکیبی از مشاوره، رفتاردرمانی و دارودرمانی باشد. در این مطلب سعی کردیم درباره باورهای غلط درباره بیش فعالی در کودکان صحبت کنیم و پاسخ مناسبی به این باورهای غلط بدهیم. نظرات و تجربههای خود را با ما به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
این اختلال میتواند به شکلهای مختلفی خود را نشان دهد:
– بیشفعالی: علائمی مانند پریدن وسط صحبت دیگران، انجام رفتارهای تکانشی مانند فریاد زدن یا هل دادن دیگران، حرف زدن سریع و بدون وقفه، فعالیتهای بدنی بالا
– کمبود توجه: مشکلاتی در تمرکز کردن، پرتشدن حواس از موضوعات مختلف، دشواری در پیروی از دستورات و چارچوبها
– اختلال ترکیبی: این مدل میتواند ترکیبی از بیشفعالی و کمبود توجه باشد.
باید بدانید که ADHD نتیجه فعالیتها و عملکردهای مغز است و ربطی به شیوه فرزندپروری شما ندارد. اگرچه رفتارهای والدین و روش تربیت فرزندان میتواند روی رفتارها و مکانیسمهای مقابلهای کودک تاثیرگذار باشد، اما ارتباطی با ابتلا به ADHD ندارد.
باید اشاره کنیم که این اختلال درمان قطعی ندارد و روشهای درمانی به کنترل و بهبود علائم کمک میکنند و فرد با این روشهای درمانی میتواند مدیریت بهتری روی رفتارها و عملکرد خود داشته باشد.
از این مطلب چقدر راضی بودید؟
روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه
میانگین امتیاز 4.8 / 5. تعداد رای دهندگان 4
تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال میکنید
دیدگاهتان را بنویسید